Interview Sandra Hijnen

Bestuurder Combinatie Jeugdzorg

‘Samenwerken is de sleutel tot de toekomst’

Sandra Hijnen heeft een indrukwekkende carrière in de zorg achter de rug, maar is allesbehalve een typische bestuurder. ‘Ik moet echt een klik hebben met de doelgroep en met de inhoud’, zegt ze daar zelf over. Haar benadering is persoonlijk en inhoudelijk, gedreven door een diepe betrokkenheid bij de mensen en de sector waarmee ze werkt. Met een achtergrond in de orthopedagogiek heeft ze verschillende functies bekleed in de jeugdzorg, GGZ en de bredere jeugdhulpverlening. Momenteel is Sandra bestuurder bij Combinatie Jeugdzorg, waar ze zich dagelijks inzet voor de zorg voor kinderen, jongeren en hun gezinnen. In een gesprek deelt ze haar visie op jeugdzorg, de uitdagingen van de sector en de samenwerking met andere organisaties, waaronder het Samenwerkingsverband Helmond-Peelland PO.

Van pedagogiek naar bestuur

Sandra begon haar loopbaan in 1998 met een studie orthopedagogiek, gevolgd door een gz-opleiding. Ze werkte eerst bij Sint Marie, het huidige Kentalis, en breidde haar kennis uit met een psychotherapieopleiding. ‘Ik heb die opleiding breed gedaan, zowel voor kinderen als volwassenen’, vertelt Sandra. ‘Omdat ik het zo interessant vond, maar ook omdat ik merkte: als je met kinderen werkt, dan werk je automatisch ook met volwassenen.’ Na haar tijd bij Sint Marie maakte ze de overstap naar de GGZ en uiteindelijk naar Apanta, waar ze in 2017 bestuurder werd.

‘De jeugdzorg is een sector waar mijn hart sneller van gaat kloppen.’ Haar keuze voor Combinatie Jeugdzorg was dan ook een bewuste. ‘De naam en reputatie van de organisatie spraken me aan en ik kende de regio goed. Ik werk al sinds 1998 in het gebied, dus het voelde als een logische stap.’

Het kind centraal: een brede benadering

Net als voor het SWV Helmond-Peelland PO is het principe ‘het kind centraal’ een belangrijk uitgangspunt in Sandra’s werk. Dit betekent volgens haar niet alleen dat het kind zelf centraal moet staan, maar ook dat we breder moeten kijken naar het systeem eromheen. ‘Het kind is vaak de kern van een gezin. Maar als we ons alleen op het kind richten, missen we de bredere context van het gezin, de ouders en hun situatie. Het is essentieel om ook naar die bredere context te kijken en samen te werken met andere disciplines zoals de GGZ, onderwijs en LVB-zorg’, legt Sandra uit. ‘Bij Combinatie Jeugdzorg doen we dat al jaren.’

Het kind centraal zetten kan echter een uitdaging zijn. Sandra merkt op dat het in crisissituaties vaak gemakkelijker is om effectief samen te werken: ‘In een crisis werkt iedereen samen, omdat er geen tijd is voor bureaucratie. Dan gaan we voorbij aan schuttingen zoals financiering of exclusiecriteria. Dat zou idealiter ook buiten crisissituaties moeten kunnen’, aldus Sandra.

Innovatie en samenwerking: de toekomst van de jeugdzorg

Sandra gelooft in de kracht van samenwerking, zowel binnen de zorg als tussen verschillende sectoren. ‘Als je kijkt naar de jeugdzorg, onderwijs en andere zorgdisciplines, moet alles veel meer in elkaar overvloeien. We moeten uit de hokjes stappen en flexibel zijn in onze benadering’, zegt ze. In haar visie zou zorg minder gebonden moeten zijn aan vaste gebouwen en structuren. ‘Ik zou het mooi vinden als zorgaanbieders veel meer outreachend en ambulant zouden werken. Als we de kennis naar het veld brengen in plaats van te wachten tot het kind naar ons komt.’.

Sandra ziet de samenwerking met het SWV, bijvoorbeeld in de stuurgroep Jonge Kind, als een waardevolle stap. ‘In die stuurgroep zitten veel verschillende partijen, van onderwijs tot zorg, en er is veel energie om dingen te veranderen. Er wordt echt gekeken naar hoe we de zorg en het onderwijs beter kunnen integreren’, zegt Sandra. Ze benadrukt dat er al veel goede initiatieven zijn, maar dat er meer ruimte nodig is om te experimenteren en nieuwe oplossingen te vinden. ‘Er moet meer ruimte zijn voor pilots, voor experimenteren. De regio is daar nu al mee bezig en ik zie dat er meer mogelijkheden komen, bijvoorbeeld met de OZA-ZIO-regelingen.’

Sandra benadrukt dat samenwerking met andere organisaties en instellingen in de regio al goed loopt. ‘De samenwerking tussen de MKD’s, intensieve dagbehandeling en scholen zoals Aloysius is zeer effectief. Het voelt alsof we samen één team vormen’, vertelt ze. ‘Die synergie is heel vanzelfsprekend. We werken met teams die het echt samen doen: we hebben MST met de Viersprong, Baby Extra met de GGZE en GGD, en ook op de MKD’s voelt de samenwerking met de Aloysius niet als twee aparte organisaties. We werken allemaal samen naar één doel.’

Het belang van inclusief onderwijs

Inclusief onderwijs is een ander belangrijk onderwerp voor Sandra. ‘Ik ben een groot voorstander van inclusief onderwijs, waarbij kinderen samen leren op reguliere scholen, met de juiste ondersteuning. Het gaat erom dat kinderen niet als ‘anders’ worden gezien, maar dat ze gewoon deel uitmaken van de gemeenschap, dichtbij huis’, legt ze uit. Sandra benadrukt dat het belangrijk is om de individuele behoeften van elk kind daarbij te respecteren. ‘Niet elk kind kan in een klas van 20 zitten. We moeten wel kijken naar de juiste plek voor elk kind, of dat nu een regulier schoolgebouw is met extra ondersteuning of een speciaal onderwijsaanbod.’

De toekomst van de jeugdzorg en het SWV

Als Sandra vooruit kijkt naar de toekomst, hoopt ze dat we over drie jaar een stap verder zijn in het realiseren van inclusief onderwijs en de integratie van zorg en onderwijs. ‘Ik hoop dat we dan met nog meer scholen samenwerken en dat de synergie tussen zorg en onderwijs veel sterker is. We moeten minder gefragmenteerd werken en meer integreren’, zegt Sandra. ‘Het netwerk is al sterk, maar er is ruimte om nog meer uit de samenwerking te halen. Dat vereist geduld en een gezamenlijke inspanning.’

Wat betreft haar eigen organisatie, Combinatie Jeugdzorg, hoopt Sandra dat de ambulantisering van de zorg verder doorzet. ‘We moeten meer gaan samenwerken met de generalisten- en wijkteams van de gemeentes, maar ook met andere zorgaanbieders en sectoren, zodat we gezamenlijk zorgpaden kunnen ontwikkelen. Het gaat erom dat we het kind centraal stellen en flexibel blijven in onze benadering’, aldus Sandra.

Samen vooruit

Sandra heeft duidelijk een heldere visie voor de toekomst van de jeugdzorg en onderwijs. Het gaat volgens haar niet om één partij die het probleem oplost, maar om samenwerking. ‘De problemen in de zorg zijn complex en kunnen niet door één organisatie worden opgelost. Door samen te werken en ideeën te bundelen, kunnen we concrete oplossingen realiseren en de jeugdzorg en het onderwijs sterker maken voor de toekomst’, sluit Sandra af.